"Własność niczyja" to opowieść o przedmiotach, które z rangi przedmiotów kolekcjonerskich spadły w otchłań przestrzeni odrzucenia i niechęci.
Przyglądając się porcelanowym i ceramicznym przedmiotom wystawianych na pchlich targach i aukcjach internetowych poszukuje w nich cech, które mogłyby w pewnym stopniu, odzwierciedlać stosunek jakim obdarowywał je poprzedni właściciel. Ich cechy charakterystyczne odbijające się w ich wyglądzie, takie jak odpryski, przemalowania, drobne zadrapania, stanowią punkty wyjściowe analizy ich poprzedniego, "domowego" życia i skali szacunku ich właściciela. Idąc za rozważaniami Grahama Harmana, który twierdzi iż przedmiot sam w sobie nie posiada swoich własnych cech istotowych, a każda relacja miedzy przedmiotem a podmiotem wytwarza natychmiast przedmiot nowy nakreślony poprzez stosunek podmiotu, próbuje dociec jaką relacje owe obiekty pochłaniały i jak ta relacja wpływa na stosunek wsględem kolejnych odbiorców/podmiotów. Rzeczy te wyzbyte jakiejkolwiek funkcji odbiegającej od czysto kolekcjonerskiej czy wystawienniczej, na powrót okazały się być obiektami niechcianymi, zalegającymi w kolekcji właściciela. Tworząc serie obrazów przedstawiających odepchnięte ceramiczne pamiątki, jakoby odtwarzam kolekcje, zanurzając się w świecie przedmiotów - odrzutków.
Eng
"Nobody's Property" is a story about objects that have fallen from the rank of collector's items to the abyss of a space of rejection and dislike.
Looking at porcelain and ceramic objects exhibited at flea markets and online auctions, she searches for features in them that could, to some extent, reflect the attitude with which they were endowed by their previous owner. Their characteristics reflected in their appearance, such as chipping, repainting, minor scratches, are the starting points of an analysis of their previous, "domestic" life and the extent of their owner's esteem. Following the considerations of Graham Harman, who claims that the object itself has no intrinsic qualities of its own, and that every relation between the object and the subject immediately produces a new object outlined through the relation of the subject, he tries to find out what relation these objects have absorbed and how this relation influences the relation to subsequent recipients/subjects. These things, deprived of any function other than that of purely collecting or exhibiting, turned out to be unwanted objects again, lingering in the owner's collection. By creating a series of paintings depicting discarded ceramic memorabilia, I supposedly recreate collections, immersing myself in the world of objects - discards.
Looking at porcelain and ceramic objects exhibited at flea markets and online auctions, she searches for features in them that could, to some extent, reflect the attitude with which they were endowed by their previous owner. Their characteristics reflected in their appearance, such as chipping, repainting, minor scratches, are the starting points of an analysis of their previous, "domestic" life and the extent of their owner's esteem. Following the considerations of Graham Harman, who claims that the object itself has no intrinsic qualities of its own, and that every relation between the object and the subject immediately produces a new object outlined through the relation of the subject, he tries to find out what relation these objects have absorbed and how this relation influences the relation to subsequent recipients/subjects. These things, deprived of any function other than that of purely collecting or exhibiting, turned out to be unwanted objects again, lingering in the owner's collection. By creating a series of paintings depicting discarded ceramic memorabilia, I supposedly recreate collections, immersing myself in the world of objects - discards.